آسیب سر قسمت 3: ترومای شدید به سر – مدیریت در اورژانس

Jessica Mason MD, Stuart Swadron MD, Mel Herbert MD

* دوزهای دارو فقط یک راهنما هستند، همیشه منبع دیگری را نیز بررسی کنید و پروتکل‌های منطقه‌ی خود را دنبال کنید

  • مشاوره جراحی مغز و اعصاب
    • مشاوره برای بیمارانی که آسیب شدید به سر دارند، حتی در صورت عدم وجود ضایعات جراحی مانند هماتوم اپیدورال و ساب دورال، مناسب است.
    • قرار دادن ventriculostomy یا (“parenchymal pressure monitor (“bolt اندازه‌گیری مستقیم ICP را امکان پذیر می‌کند.
    • Emergent decompressive craniectomy (برداشتن بخشی از جمجمه به منظور ایجاد فضا برای ادم مغزی) ممکن است در بیماران منتخب انجام شود.
  • معکوس کردن اثر ضد انعقادها
    • برگشت فوری ضد انعقاد در بیماران مبتلا به خونریزی داخل جمجمه اقدامی مفید است.
      • هپارین را با پروتامین معکوس کنید
      • وارفارین را با کنسانتره کمپلکس پروترومبین (Prothrombin Complex Concentrate به اختصار PCC) یا پلاسمای تازه منجمد (FFP) و ویتامین K وریدی معکوس کنید
      • داروهای ضد انعقاد مستقیم خوراکی (direct oral anticoagulants به اختصارDOAC ) را با idarucizumab (عامل معکوس‌کننده اختصاصی دابیگاتران، با دوز 5 میلی‌گرم IV) یا PCC معکوس کنید
    • مشخص نیست که آیا تزریق پلاکت در بیمارانی که از داروهای ضد پلاکتی مانند آسپرین یا کلوپیدوگرل استفاده می‌کنند مفید است یا مضر.
    • در بیمارانی که به شدت آسیب دیده‌اند، می‌توان قبل از تصویربرداری معکوس کردن اثر داروهای ضدانعقاد را آغاز کرد.
  • پروفیلاکسی تشنج
    • فنی توئین و لوتیراستام معمولا استفاده می‌شوند، اما مشخص نیست که آیا موثر هستند یا خیر.
    • لوتیراستام ممکن است انتخاب بهتری برای تشنج باشد
  • Hyperosmolar therapy
    • دیورز اسمتیک برای کاهش ادم در بیماران در معرض خطر فتق مغزی استفاده می‌شود.
    • مانیتول برای بیمارانی با علائم بالینی که نشان‌دهنده‌ی وخامت پیشرونده یا فتق مغزی هستند (کاهش GCS، تغییرات مردمک و  paralysis/posturing) می‌شوند اندیکاسیون دارد.
      • دوز آن 0.25 گرم بر کیلوگرم تا 1.0 گرم بر کیلوگرم است
      • نیاز به مانیتورینگ دقیق برای افت فشار خون و برون‌ده ادراری دارد
    • سالین هیپرتونیک ممکن است در بیمارانی که افت فشار خون همزمان دارند (مثلاً در یک بیمار با خونریزی‌ در اثر تروما و علائم فتق) استفاده شود.
      • ترکیب‌های مختلفی استفاده می‌شوند که از 3٪ تا 23.4٪ متغیر است.
      • بولوس‌های 50 میلی لیتری و بالاتر (بسته به غلظت) داده می‌شوند.
  • درمان هایی که در حال حاضر اندیکاسیونی ندارند
    • هیپوترمی
      • به نظر می‌رسد مضرات هیپوترمی پروفیلاکتیک به فواید آن میچربد
    • استروئیدها
      • یک مطالعه بزرگ تصادفی هیچ سودی را برای استروئیدها نشان نداد.
    • Lazeroids
      • لازروئیدها آنتی اکسیدان هستند، یکی از بسیاری از عوامل محافظت کننده عصبی پیشنهادی، که نتوانسته اند نتایج قابل قبولی را در مطالعات انسانی نشان دهند.
      • طبق مطالعه‌ای ترکیبات لازاروئید از مراحل اولیه اما نه دیررس آسیب سلولی ناشی از اکسیدان‌ها جلوگیری می‌کنند(کارایی چندانی در بالین ندارند)
  • پروژسترون
    • پروژسترون در طول رشد مغز جنین مهم است اما در بهبود وضعیت بیماران نیز نتایج قابل قبولی نداشته

منبع: https://www.emrap.org/c3/playlist/traumatic/episode/c3headinjury/headinjurypart12

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *